اشعارونوحه های محرم 1393 غلاملی رجای

 اشعارونوحه های محرم 1393

نوحه اول

زبان حال امام حسین بربالین برادرش عباس

تو و این دست بریده        من و این قدخمیده          داغ تو می کُشدم آه (2)

------------------------------------------------------------------------------------------------

تو و این فرق شکفته    من و این مشک دریده     داغ تو می کشدم آه(2)

----------------------------------------------------------------------------------

خیمه درغمت نشسته   غرقه شیون وخسته      دل حزین ودل شکسته   

تو واین جسم لهیده      من واین قدخمیده         داغ تومی کشدم آه(2)

حرمم آب ندارد         کودکم خواب ندارد        دل من تاب ندارد

تو و این تیربه دیده       من واین قد خمیده        داغ تو می کُشدم آه (2)

آه ای ساقی عطشان    غرق خونی تو بمیدان     خیمه بهر تو پریشان

به تواین حال، که دیده   من واین قدخمیده        داغ تو می کُشدم آه (2)

آه ،رویت شده گلگون  تن توغرقِ یمِ خون      سوگوارت من محزون

تو به قرب حق رسیده   من واین قد خمیده          داغ تو می کُشدم آه (2)

 پیکرت چرا چنین شد    تن تو نقش زمین شد  جانِ تو فدای دین شد

تو رضای حق خریده   من واین قدخمیده           داغ تو می کُشدم آه (2)

توعزیزمرتضایی     تو یگانه در وفایی       اسوه صبر ورضایی  

تو ندای حق شنیده  من و این قدخمیده        داغ تو می کُشدم آه (2)

من فدای رخ ماهت  ز چه برلب شده آهت    چه بود جرم وگناهت  

پیکرت بخون تپیده    من واین قد خمیده     داغ تو می کُشدم آه (2)

                                                               غلامعلی رجائی (زائر)       24/7/1393

 نوحه دوم 

  گریه نمی دهد مجال زینب              چشم زمان گرید به حال زینب

----------------------------------------------------------------------------------------------

  داغ برادردیده وخمیده                   دیده تنی درخاک وخون تپیده       

 ازکوفیان زخم زبان شنیده               کس مثل او رنج و بلا ندیده        گریه نمی دهد مجال زینب

چشم خیام تشنه سوی زینب               زرد است ازغم رنگ و روی زینب

گرشد سفید ازغصه موی زینب         دین زنده ی صبرنکوی زینب       گریه نمی دهد مجال زینب    

داغ غم مولا به سینه دارد                  بردامن اشک غم زدیده بارد

طاقت چه سان براین مصیبت آرد         کس ازدل زینب خبرندارد       گریه نمی دهد مجال زینب    

بین عدوتنها زنی که دیده                  بر دوش خودصد بارغم کشیده  

جانان او برخاک آرمیده                  از کوفیان دشنام ها شنیده           گریه نمی دهد مجال زینب  

 مولای اولب تشنه جان بداده             نعشش میان خاک وخون فتاده  

 کوفی سرش برنیزه ای نهاده            برگرد خیمه دشمن ایستاده         گریه نمی دهد مجال زینب 

شد آتش کینه به خیمه گاهش            یک تن نماند ازلشکروسپاهش   

زینب غمین آخرین نگاهش             دیده به خشکیده لبانش آهش         گریه نمی دهد مجال زینب  

با آنکه فریاد حرم شنیدند             مولای دین را تشنه سربریدند        

 یاران او درخاک وخون کشیدند      فرق امیرلشکرش دریدند           گریه نمی دهد مجال زینب

هفت آسمان سرخوش زشهد نامش    احیای دین سرلوحه قیامش

یاد حسین افکار صبح وشامش        سرلوحه آزادگان مرامش          گریه نمی دهد مجال زینب

                                                                       غلامعلی رجائی (زائر) 23/7/1393       

نوحه سوم

    زبانحال زینب با کوفیان

وسیعلم الذین ظلموا                 ای منقلب ینقلبون

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 این حسین زاده زهرا وعلی است            که فتاده به زمین غرقه بخون

------------------------------------------------------------------------------------------------

گرچه از کینه خود نوگل زهرا کُشتید        تن صد پاره او دریَم خون آغشتید

بذربیچارگی خویش به دنیا کِشتید             وسیعلم الذین ظلموا        ای منقلب ینقلبون

 گرشما مدعی دین ومسلمان هستید      باحسین عهد چرا بسته سپس بگسستید

 آب را برحرم تشنه لب او بستید          وسیعلم الذین ظلموا            ای منقلب ینقلبون

این تن غرقه ی درخون اباالاحرار است     این تن خفته به هامون ابالاحرار است

بی کفن پیکر گل گون اباالاحراراست      وسیعلم الذین ظلموا     ای منقلب ینقلبون

این حسین درهمه عصر بود حی ابد     کزغمش لاله به هرجا به دل دشت دمد

این همان حجت حق است به قیوم صمد         وسیعلم الذین ظلموا       ای منقلب ینقلبون

اوفتاده است به خاک با بدنی صد پاره        حرم محترمش گشته همه آواره      

 زینب غمزده را نیست دراین غم چاره     وسیعلم الذین ظلموا         ای منقلب ینقلبون

 خون مظلوم کُند دین خدا را احیا            خون مظلوم کَند ریشه ظالم ازجا

شود ازخون حسین حق وحقیقت برپا             وسیعلم الذین ظلموا       ای منقلب ینقلبون

قدراین کشته لب تشنه خدا می می داند                     نام او زنده به هرعصر و زمان می ماند

روضه اش خیل ملایک به سما می خواند       وسیعلم الذین ظلموا        ای منقلب ینقلبون

                                                               غلامعلی رجائی (زائر)17/7 /1393

  نوحه چهارم

 زبانحال زینب برکشته برادر

تا که ببریده سرت بر سر نی بالا رفت             خون زچشمان فلک ازغم تو می آمد

---------------------------------------------------------------------------------------------

برسما ناله به تو تا ز دل زهرا رفت                خون زچشمان فلک ازغم تومی آمد

------------------------------------------------------------------------------------

آه ،بی جرم وگناهت کشتند                   طفل شش ماهه ی ماهت کشتند    

تشنه سردارسپاهت کشتند                  تشنه تنها چوامیرت  به سوی اعدا رفت

آه ازدیده ی بارانی تو                                      وای از ناله ی  پنهانی تو

سنگ کین خورد به پیشانی تو                  ناله برسقف فلک ازحرمت بالا رفت

شود آیا به تنت بوسه زنم                                 به کجای بدنت بوسه زنم

بدن بی کفنت بوسه زنم                            چه جفایی به تو ای نوردل طاها رفت

خیزوبنگرحرمت غارت شد                               حرم محترمت غارت شد

 کهنه جامه ز برت غارت شد                          تا دل عرش فغان ازجگر زهرا رفت

با من از منبر نی حرف بزن                              بنگر بی توشدم غرق محن

بنگرگرد حریمت دشمن                                 چه فغانی به سما ازهمه دلها رفت

آه ،صد پاره بدن گشتی تو                                     آه، آواره وطن گشتی تو

آه، غرقاب محن گشتی تو                              شمربرسینه پاک تو چرا بالا رفت؟

بی توای نوگل زهرا چه کنم                                  تو بگو بی کس و تنها چه کنم

گو تو با خنده اعدا چه کنم                             طاقت وصبرمن ازکف زغمت یکجا رفت

حرمت بی کس وتنها مانده                                   بی معین دربراعدا مانده

تشنه آواره به صحرا مانده                              قد کمان گریه کنان زینب ازاین صحرا رفت

                                                                     غلامعلی رجائی (زائر) 18/7/1393

 نوحه پنجم

 زبانحال سکینه بنت الحسین با پدر

 پرمی کشد دل هرلحظه سویت               گردد سکینه  قربان رویت      بابا حسین جان(2)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ای وای بینم بنشسته برنی                  ببریده خونین راس نکویت       بابا حسین جان(2)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 رخسارماهت غرق غباراست                            بهرت سکینه دل بی قراراست

 کوفی به گرد من بی شماراست                          بابا حسین جان(2)

بابا حرم را آتش کشیدند                                         طفلان تودرصحرا دویدند

دشنامها از دشمن  شنیدند                                       بابا حسین جان(2)

بابا زده شمرسیلی به رویم                                      گشته سفید ازاین غصه مویم

بعد ازتومردن شد آرزویم                                           بابا حسین جان(2)

بابا دعا کن دختت بمیرد                                        تا ماتمت را گریان نگیرد

دخت حسین کی ذلت پذیرد                                      بابا حسین جان(2)

پیوسته دارم اشکی به دامان                                از داغ مرگت بابا حسین جان

برحال و روزم عمه پریشان                                      بابا حسین جان(2)

عمه به حال طفلان غمین است                             ام الشهید است ماتم نشین است

دربین اعدا او بی معین است                                     بابا حسین جان(2)

 افتاده بینم نعش شهیدان                                    بی دست و بی سربرخاک میدان

اشک حرم را بنگربه دامان                                        بابا حسین جان(2)

کی باورم بود بی توبمانم                                      یکسان شد ازغم روزو شبانم

بابا دعا کن زنده نمانم                                                   بابا حسین جان(2)

                                                                                         غلامعلی رجائی (زائر) 19/7/1393

نوحه ششم

 زبانحال زینب در تنهایی حسین درعصرعاشورا

این حسین است که تنهاست، خدایا چه کنم                   گِرد او لشکراعداست، خدایا چه کنم

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

تیغ دردست ،همه لشکریان کوفه                               بی معین در براعداست ، خدایا چه کنم

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

وای من بی کس وتنها مانده                                      تشنه لب برلب دریا مانده

بی معین در براعدا مانده                                       بی معین دردل صحراست  خدایا چه کنتم

کوفیان تشنه خونش هستند                                     عهد بستند ولی بگسستند

آب را بر حرم او بستند                                         درحرم محشرکبراست خدایا چه کنم

با لب تشنه سوی میدان است                                وزغم خیمه گهش گریان است

 برسما ازحرمش افغان است                                   خیمه درناله وغوغاست خدایا چه کنم

این حسین حجت ایمان من است                               دین من، روح من وجان من است 

اونه جان است که جانان من است                             بی رمق در براعداست خدایا چه کنم

شیرمیدان شجاعت این است                                   الگوی رزم وشهامت این است

روح ایثاروعبادت این است                                    تک وتنها گل طاهاست خدایا چه کنم

درسخا، جود وکرم بی همتاست                                نورچشمان علی و زهراست

زنده ازکارحسین دین خداست                                 این حسین است که تنهاست خدایا چه کنم

ای خدا بین، تو حسین را تنها                               ای خدا یاری این تشنه نما                                          ای خدا دورکن ازاو اعدا                                            افسرش کشته اعداست خدایا چه کنم

دین حق زنده ز ایثار حسین                                   عالمی درعجب از کارحسین

با ستم صلح، بود عارحسین                                  بی سپه حجت یکتاست، خدایا چه کنم

                                                                                       غلامعلی رجائی (زائر) 18/7/1393

 نوحه هفتم

 شمر از نعش حسین بن علی سرببرید                   لعن الله یزیدا  و علی آل یزید

--------------------------------------------------------------------------------------------

زینب غمزده این صحنه جانسوزبدید                   لعن الله یزیدا  و علی آل یزید

--------------------------------------------------------------------------------------------

شمر بر روی حسین تیغ گشاد                           برسرصدرحسین پا بنهاد      

تیغ برحنجرآن تشنه نهاد             آب او را ز دم تیغ بداد   لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

تا که بر سینه مولا بنشست                                طاقت دخت علی رفت زدست

کمرش خم شد وقدش بشکست               اشک بردیده ره دیدن بست   لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

 تاکه ببرید سرش تیغ ستم         ناگهان گشت فضا غرقه غم              

  خیمه بنشست به آه و ماتم             ابرغم سایه فکن شدبه حرم         لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

تا که ببریده سرش ازتن شد                                    خیمه گه غرق غم وشیون شد

شادمان خیل صف دشمن شد  فصل سرها سر نی دیدن شد               لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

شمر کزمقتل بیرون آمد                                    ازبرِآن تن گلگون آمد                      

ناگه ازچشم سما خون آمد         گردباد از دل هامون آمد                لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

تا حسین غرقه ی اندرخون  شد                                      زینب از خیمه دوان بیرون شد                        

 پابرهنه به سوی هامون شد         چه بگویم که دل او چون شد     لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

 تا که درمقتل خون پای نهاد                                           برسرآن تن صد پاره فتاد

 شیون ازسوز جگرسرمی داد        زد تنش بوسه ز دل عقده گشاد    لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

 تا نگه کرد به مقتل گریان           دید بی سربدن شاه جهان                    

 در برش ناله بزد موی کنان    عرش حق گشت پرازآه وفغان     لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

سوخت درآتش کین خیمه گهش                         زنده یک تن نبود ازسپه اش

مهبط نورخدا قتلگهش             تشنه زائر به نسیم نگهش        لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

                                                                                     غلامعلی رجائی (زائر) 14/7/1393

 نوحه هشتم

 زبانحال امام حسین درآخرین لحظات عمر شریف

انا الغریب ، اناالعطشان              یا رب قبولم فرما(2)

-----------------------------------------------------------

برلبم بین ازعطش جان             یارب قبولم فرما (2)

-------------------------------------------------------------

کوفیان پیمان شکستند                      عهد خود با من گسستند

آب را برخیمه بستند                      اهل بیتم جمله عطشان             یارب قبولم فرما (2)

خیمه ها یاور ندارند                     آه ،آب آور ندارند

قاسم واکبر ندارند                      پرحرم بین زآه و افغان                یارب قبولم فرما (2)

کودکان را یارشان باش                 جای من غمخوارشان باش

نور قلب زارشان باش                    خیمه گاهم دل پریشان              یارب قبولم فرما (2)

خیمه گاهم بی پناهند                 خسته جانند، بی گناهند

 کام تشنه ،غرق آهند                  کن مدد یا رب به آنان             یارب قبولم فرما (2)

بین حسین یاور ندارد                     اصغر و اکبر ندارد

با وفا افسر ندارد                         بی معین است او به دوران         یارب قبولم فرما (2)

گراسیرکوفیانم                            وزعطش کف بردهانم

غرق دردم، نیمه جانم                  می دهم من در رهت جان        یارب قبولم فرما (2)

ای امید وآرزویم                         موج خون بنگر به رویم

پر کن ازخُمت سبویم                  من وفا کردم به پیمان           یارب قبولم فرما (2)

ای خدای حی داور                               ای مرا تنها تویاور

بهر دینت می دهم سر                              جان چه باشد بهرقربان      یارب قبولم فرما (2)  

                                                                                  غلامعلی رجائی (زائر) 17/7/1393

 نوحه نهم

 زبان حال زینب درمقتل

  برخاک عریانی چرا              قربان جسم بی سرت    

---------------------------------------------------------------       

برخاک غلطانی چرا                درخون شناور پیکرت 

----------------------------------------------------------------

وای من افتاده به خاک دردانه آل رسول         شیون کند، برسرزند غمدیده زهرای بتول

یارب تو این قربانی آل محمد کن قبول         گریان به نعشت، مادرت     قربان جسم بی سرت

شد گلشنت طوفان زده، گلهای توپرپرشدند               دراعتلای دین حق یاران تو بی سر شدند

وارد به جنت برعلی آن ساقی کوثرشدند                یک تن نمانده دربرت   قربان جسم بی سرت

خیمه گهت غارت شده ،آه از جفای کوفیان            بنگربه لبهای حرم ای کوفیان لختی امان

ازجورطوفان ستم ،باغ وبهارت شد خزان               کواصغرو کو اکبرت    قربان جسم بی سرت

سرازتنش ببریده اید ،ای کوفیان آخرچرا              برنعش بی جان می زنید، سنگ ستم تیغ جفا

این نعش می باشد حسین ،جان علی و مصطفی       ای من فدای افسرت     قربان جسم بی سرت

ای جان من، جانان من ،توپادشاه عالمی                 ریحانه ی باغ نبی محبوب حی اکرمی

ای کاش می شد برتنت، شیون کنم لختی دمی           برنیزه بنشسته سرت     قربان جسم بی سرت

سراز تنت گر شد جدا آزادگان را سروری               عشاق وجانبازان حق را مقتدا وسروری

از بهردین قربان شدن ثاراللهی، چون حیدری           شد پاره پاره پیکرت   قربان جسم بی سرت

ای آسمان وای زمین،این قبله دلها بود                       نوردوچشم حیدر و نوردل زهرا بود

تاروزمحشر دین حق از خون اوبرپا بود                  بی تاب بنگردخترت   قربان جسم بی سرت

 تا کی نشینم دربرت خاک عزا ریزم به سر              تا کی  کنم شیون به تو نعش تورا گیرم به بر

پایان نمی آرم بدان این عمر کوته را به سر           کن یک نظربر خواهرت    قربان جسم بی سرت

هرجا که نام ازحق بود نام توآنجا جلوه گر               مومن چویاد آردز تواشکش بریزد از بصر

یادتوام درهرکجا ای زاده خیرالبشر                  زائرنشسته  بر درت        قربان جسم بی سرت

                        غلامعلی رجائی (زائر) 15/7/1393

 نوحه دهم

زبان حال زینب بر سرنعش حسین

 کومجالی ای گل زهرا          که به نعشت گریه کند زینب

------------------------------------------------------------------

 به چه حالی ای گل طاها        سرنعشت گریه کند زینب

-----------------------------------------------------------------

خیزو بنگرغریبی ام بین کوفیان         دیده گریان و دل پریشان کودکان

خیزو بنگرسکینه ات را به سرزنان    گریه برحال من کند چشم آسمان       کومجالی ای گل زهرا

خیزوبنگرخیام عطشان و بی پناه          زیرشلاق کوفیان جمله بی گناه

خیزو بنگر درآتش کینه خیمه گاه       خیزوبین برلبان شان ذکرآه و آه      کومجالی ای گل زهرا

خیزو بنگرعدو زند تازیانه ام             خیزوبنگرنمانده ازغم نشانه ام

خیزوبشنو سروده ی عاشقانه ام          دربرت شورنغمه ی عارفانه ام        کومجالی ای گل زهرا

سیلی کینه ازجفا دخترت زدند           پیش چشم خیام توخواهرت زدند   

طعنه ها بس به زینب مضطرت زدند    کودکان فتاده برپیکرت زدند            کومجالی ای گل زهرا

ای حسین ای فدایی راه دین شده       ای که بین سپاه کین بی معین شده

ازغم قاسم جوان دل غمین شده       خیزوبین برتنت حرم دل حزین شده       کومجالی ای گل زهرا

ازسرنیزه کن برادردمی نگاه         بین تواحوال زارطفلان بی گناه

خواهرت را ببین غریق فغان وآه     بی کس وبی معین منم بین این سپاه      کومجالی ای گل زهرا

                                                              غلامعلی رجائی (زائر) 25/7/1393

 نوحه یازدهم

 زبانحال زینب بابرادر درلحظه وداع

 ای برادر، ای برادر، کن نگاهی سوی خواهر                          نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

درهمین دیدارآخر،      بنگرم با دیده تر                                نیمه جانم، ناتوانم مرو میدان (2)

قامتم زین غم کمان بین          آه من برآسمان بین                     برلبم این نیمه جان بین

ای عزیز حی داور              کن نگاهی سوی خواهر               نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

دخترت را درفغان بین         کودکان شیون کنان بین                جمله از غم ناتوان بین

لختی ای سبط پیمبر           کن نگاهی سوی  خواه                   نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

خواهری من خسته جانم       هجر تو برده توانم                           بی تومن زنده نمانم       

نوگل زهرای اطهر          کن نگاهی سوی خواهر                  نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

ای مرا تاب وتوان تو      ای مرا روح وروان تو                    ای مرا آرام جان تو

 درتو پیدا نام حیدر         کن نگاهی سوی خواهر                    نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

 یاد توآرام جانم            نام تو ورد زبانم                           دوری از تو کی توانم

وای من شد گاه آخر       کن نگاهی سوی خواهر                     نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

 در وداع خیمه گاهت       سخت می کردم نگاهت             روخدا پشت وپناهت                    

در برتو نیست یاور       کن نگاهی سوی خواهر                  نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2) 

                                                            غلامعلی رجائی  (زائر) 25/7/1393

نوحه یازدهم

زبانحال زینب برکشته برادر درمقتل

کشته ی بی سر سلام علیک                                  جان پیمبر سلام علیک

-----------------------------------------------------------------------------------------

تشنه شدی کشته ای وای من                                 زاده حیدر سلام علیک

-------------------------------------------------------------------------------------------

کشته ی افتاده دربحرخون                                زخم تنت هست زانجم فزون

ازسر زین آه شدی سرنگون                          بی کس و یاورسلام علیک  جان پیمبر سلام علیک

سنگ به پیشانی پاکت نشست                            خون شده جاری ره بر دیده بست

پشت تواز داغ برادر شکست                           ای گل حیدر سلام علیک  جان پیمبرسلام علیک

ای که جدا گشت زپیکر سرت                         نزد تو بنشسته غمین مادرت

خیل ملک غرق عزا در برت            کشته ی مضطر سلام علیک         جان پیمبر سلام علیک

خیز وببین ای همه جان جهان                      گرد من غمزده نامحرمان

آه یتیمان شده برآسمان                   ای مه انور سلام علیک                 جان پیمبر سلام علیک

برحرم خویش پریشان شدی                         داغ علی دیدی ونالان شدی

نزد فرات ازچه توعطشان شدی                    حجت داور سلام علیک     جان پیمبر سلام علیک

سرور اولاد بنی آدمی                               برحرم تشنه تو غرق غمی

جان نبی پادشه عالمی                                 سبط پیمبر سلام علیک     جان پیمبر سلام علیک

حجت برحق خدایی حسین                         تشنه لب کرببلایی حسین

آه شده وقت جدایی حسین                          سرور بی سر، سلام علیک  جان پیمبر سلام علیک

                                                                  غلامعلی رجائی (زائر) 26/7/1393