صدای زیبای که به دل میشیند

خودش رو میرزا زبردست معرفی کرد   

 

دلی صاف اما صدای زیبا ودلنشین داشت  

 

افتخار بنده حقیر اجرای مراسم در کنار این مداح اهلبیت بوداونهم در هئیت ثارالله ماهشهر بود که برام به یادگار موند دوست دیگری که واقعامارو خجالت دا د حمید اقا بود بچه هیئتی که به دلم نشست مرام ومردونگی ایشون

نوحه های محرم 1393- قسمت دوم

نوحه سیزدهم    

 زبان حال قاسم با عمو درلحظه آخر

از مرکبم فتادم ، خونین شده عذارم         عموبرس به دادم،عموبرس به دادم

 عمو بیا که تاب هجران توندارم            عموبرس به دادم، عمو برس به دادم

عمو سپاه کوفه از تو مگرچه دیدند      کاین گونه یاورانت درخاک وخون کشیدند  

حبل هدایت خود را با خدا بریدند              بهرتو جان نثارم   عمو برس به دادم(2)

عمو فدای راهت ،عمو فدای نامت           چشم انتظارم آیی تا بشنوم کلامت

دادم برای توجان، مانی مگرسلامت         اذنی که جان سپارم عمو برس به دادم(2)

این کوفیان که برتو آب روان ببستند        پیمان با تو بستند لیک ازجفا گسستند

با تیغ کینه عمو فرق مرا شکستند           طی گشته روزگارم   عمو برس به دادم(2)

شکرخدا که عمو جان می دهم به راهت        شکرخدا که گشتم ازجمله سپاهت

من تشنه ام برای یک لحظه ی نگاهت       گلگون شده عذارم    عمو برس به دادم(2)

برغربتت عموجان بنگرمرا تو دل خون           بربی معینی تواشکم به دیده افزون

خونین فتاده نعش اکبربه خاک هامون        بنگر تو بی قرارم عمو برس به دادم(2)

دیدم خیام تشنه غرقاب رنج ودردند           طفلان بی گناهت با رنگ و روی زردند

این کوفیان به طفلان رحمی چرا نکردند       بین چهر پرغبارم   عمو برس به دادم(2)

شکرخداعموجان مولای من توهستی               ازخیمه آمدی بربالین من نشستی

جان می دهم کنون من دراوج عشق ومستی       خوب آمدی کنارم  عمو برس به دادم(2)

شادم که غرق خون شد رخساره ام عمو جان    شکرخدا که راسم بگرفته ای به دامان

گریه مکن به حالم ای پادشاه خوبان         دین را همیشه یارم      عمو برس به دادم(2)

                                                غلامعلی رجائی (زائر) 27/7/1393

نوحه چهاردهم     

    زبانحال امام با زینب درلحظه وداع

ای خواهرغمدیده ام              خواهر خداحافظ(2)

منگر به اشک دیده ام           خواهر خداحافظ (2)

آتش مزن با گریه وبا ناله ات برجان من     سخت است می دانم به تو یا زینبا هجران من

پرگشته از اشک فراقت خواهرا  دامان من     ای یارسختی دیده ام       خواهر خداحافظ(2)

این نیمه جان را حفظ کن درهجرمن افغان مکن   خواهرمن غمدیده را بر حال خود نالان مکن

با گریه ی  خودمضطرب خیمه گه نالان مکن     هستی فروغ دیده ام          خواهر خداحافظ(2)

خواهر به تو من می سپارم اهل بیت مضطرم    بنما نگهبانی پس از من خواهر از اهل حرم

باشد معین ویاورت، قیوم وحی  داورم             محنت کش غمدیده ام      خواهر خداحافظ(2)

با اینکه من ازمصطفی ومرتضی دارم نشان         بین تشنه خون تنم شمشیرهای کوفیان

پوشیده این صحرا شده ازلشکرسفیانیان          وصل خدا بگزیده ام         خواهر خداحافظ(2)

باید روم میدان که تا دین خدا ماند بجا              باید کنم بهرخدا هستی خود یکسرفدا

گر روی نی بینی سرم بنما صبوری خواهرا       من داغ اکبردیده ام      خواهر خداحافظ(2)

یاری بباید کرد دین حضرت خیرالبشر                 افکنده اند آل امیه دین حق را درخطر

خواهرمریز این سان به دامان اشک هجران از بصر      ازغیرحق ببریده ام  خواهر خداحافظ(2)

ای درشهامت اسوه و ای در بیان چون مرتضا         بعد ازحسین رسوا نما قوم ستمکار دغا

دست خدا پشت وپناهت زینبا درهرکجا              برغربتت نالیده ام     خواهر خداحافظ(2)

                                 غلامعلی رجائی (زائر) 27/7/1393

نوحه پانزدهم

زبان حال امام بر کشته  اکبر

دیده بگشا اکبر    بنگر حال پدر                    پسرم حرف بزن، اکبرم حرف یزن

غنچه ی لب بگشا     مه لقایم اکبر                      پسرم حرف بزن، اکبرم حرف بزن

این خموشی آخردر بربابا چیست؟                     یک گل سالم درپیکرت باقی نیست        

 پاره پاره پیکرمثل تواکبرکیست                   خاک وخونت بستر           پسرم حرف بزن

این سکوتت بابا قاتل من گشته                     فرقت وهجرانت حاصل من گشته

 درد وداغ عالم شامل من گشته                     صبرمن شد آخر           پسرم حرف بزن

می گدازم زین غم تشنه لب جان دادی              پاره پاره پیکربرزمین افتادی 

داغ جانفرسایی بردلم بنهادی                           زود رفتی از بر       پسرم حرف بزن

در فراقت عمه درعزا بنشسته                        اشک غم می ریزد از بصر پیوسته                 

سربه سجده برده با دلی بشکسته                    عمه بهرت مضطر        پسرم حرف بزن

حالتت درقلبم بذرغم می کارد                       چشم بابا برتو اشک حسرت بارد                                          خیمه گه درهجرت بزم ماتم دارد                   بی قرارت  خواهر       پسرم حرف بزن

آسمان درمرگت غرقه ی ماتم شد                  سوگوارت با من جمله عالم شد

سایه سار لطفت از سر من کم شد                 من فدایت اکبر              پسرم حرف بزن        

 عمه برسرکوبان ازحرم می آید                   بی قرار و نالان ازحرم می آید

 خسته جان و گریان ازحرم می آید                خیزوحالم بنگر              پسرم حرف بزن

                                                                                                                                           غلامعلی رجائی (زائر) 28/7/1393

مصیبت شانزدهم

  زبان حال زینب با برادر

 زمین کربلا دریای خون است                         مرا قبله گه این نعش نگون است

به لب هردم مرا صد آه باشد                                زحال من خدا آگاه باشد

مرا دامن زغم دریای اشک است                        به روی صورت من پای اشک است

 تمام هستی ام رفته زدستم                                عجب دارم چگونه زنده هستم

الا ای که تنت درخاک وخون است                       نمی پرسی زحال من که چون است؟

نداری یک گل سالم تودرتن                           به صدجان کندن اینجا آمدم من

چو بر صدرت نشسته شمردیدم                          دل از هستی خود یکسر بریدم

به روی سینه ات با چکمه بنشست                      به یک دم طاقت من رفت از دست

به اندوهی فزون از هرشماره                             کنار خیمه  بودم در نظاره

سرت ببرید ومن شیون نمودم                             گهِ جان دادنت زنده نبودم

سرت را تا جدا بنمود از تن                              ز قلب ماسوا برخاست شیون

زمین  با من به نعشت سخت نالید                      دوچشم آسمان خون برتو بارید

                                           غلامعلی رجائی(زائر)

  نوحه هفدهم

   زبان حال زینب برکشته برادر

عزیز درخون تپیده ام    نمانده اشکی به دیده ام                  اسیراین کوفیان شدم (2)

چه بارهجری کشیده ام   چه ماتمی که ندیده ام                    اسیراین کوفیان شدم(2)

نمی شود با ورم به گودال پرزخونی امام دین                  چگونه با ور کنم که بی سرتن تو عریان شده چنین

شوم فدای تنی که افتاده بی کفن بر کف زمین        شهید درخون تپیده ام   اسیراین کوفیان شدم (2)

نمی شود با ورم که راست به روی نیزه نشسته است   ز سنگ کین جبهه ی شریفت عزیز زینب شکسته است

 اخاببین تاروپود زینب زداغت ازهم گسسته است         نگر به قد خمیده ام   اسیراین کوفیان شدم (2)

نمی شود باورم که گشتم غریب وتنها بدون تو              سفرکنم سوی کوفه من در میان اعدا بدون تو

ببین که چون حالتم شده ای عزیز زهرا  بدون تو           چه زهر هجری چشیده ام   اسیراین کوفیان شدم (2)

بگو به همراه قاتلت من چه سان به کوفه سفر کنم          چه سان به همراه کودکانت  ز قتلگاهت گذر کنم

 زگریه ساکت چگونه ایتام بی کس خونجگر کنم           چه ظلم ها که ندیده ام    اسیراین کوفیان شدم (2)

شوم فدای تنت که از تیغ ونیزه هاگشته لاله گون              فدای زخم تنت که باشد زانجم آسمان فزون

ز قتلگاه تو می برندم به سوی کوفه به قلب خون           دل از جهان من بریده ام   اسیراین کوفیان شدم (2)

روم به کوفه بدون تو با همه یتیمان خونجگر                        زسیلی کوفیان دون چهره ارغوانی و دیده تر

همیشه دارم تن فتاده به خاک وخون تو درنظر              ببین روان خون دیده ام   اسیراین کوفیان شدم (2)

                                                                                       غلامعلی رجائی 1/8/1393

نوحه هجدهم

زبان حال امام حسین در تشنگی علی اصغر

حرمم آب ندارد        کودکم تاب ندارد           آه عباس کجاست؟       

طفل شش ماهه تشنه   اصغرم خواب ندارد        آه عباس کجاست؟

 بر علی اصغر تشنه خیمه پر ناله و شیون              می دهد جان و زحالش جان رسیده به لب من

بر علی رحم ندارد ای خدا لشکر دشمن                  حرمم آب ندارد آه عباس کجاست؟       

برلب تشنه لبانم نام عباس جوان است                    آنکه از داغ غم او قامتم گشته کمان است    

خیمه درهجرعلمدارحسین  غرق فغان است             کودکم تاب ندارد  آه عباس کجاست؟       

چه کنم آه خدایا زکفم رفته  برادر                      پیش چشمان ترمن  می دهد جان علی اصغر

آب قحط است به خیمه کودکانم همه مضطر         اصغرم خواب ندارد   آه عباس کجاست؟       

آه و حسرت که در بر دگر عباس ندارم                        که کند باز گره با کف مردانه  زکارم

زان همه گرد دلاور نیست یک تن به کنارم              حرمم آب ندارد      آه عباس کجاست؟       

از تن پاک شهیدان چشمه خون شده جاری        گردآن غرقه به خونان خیمه بنشسته به زاری

 از حرم تاب ربوده حال طفلان نزاری                     کودکم تاب ندارد آه عباس کجاست؟       

 خواستم تا که ببوسم رخ او لحظه آخر                 ناگهان تیرسه شعبه بوسه زد حنجراصغر

گشت بردست من آن طفلک بی شیر، جدا سر      اصغرم خواب ندارد آه عباس کجاست؟        

برگلوی گل تشنه  حرمله تیر جفا زد                      مهرغم ماتم اصغر به دل عرش خدا زد

خون شش ماهه  به راه شهدا نقش بقا زد                حرمم آب ندارد  آه عباس کجاست؟       

                                                   غلامعلی رجائی (زائر) 1/8/1393

نوحه نوزدهم 

  زبانحال امام حسین  با کوفیان         

انا الحسین بن علی                                                        امضی علی دین النبی

انا الحسین بن علی                                                         احمی عیالات ابی

ای کوفیان بی حیا بر من ستم آخر چرا                           خود قصد جانم کرده اید شرمی ندارید از خدا

 تنها منم در بین تان سبط النبی المصطفی    بوسه زده بر روی من جدم پیمبر بارها   اناالحسین بن علی

 هستید اگر ازامت پیغمبر آن سالار دین                     بگرفته اید ازچه به قصدجان سبطش تیغ کین؟

برگرد من صف بسته استادید در هرسوکمین ؟ کی حق رضا دارد به آل مصطفی ظلمی چنین انا الحسین 

از چه به روی خیمه ها بستید راه آب را                                  مذبوح کردید ازجفا شش ماهه بی تاب را

کشتید در اوج ستم ها بهترین اصحاب را    بردید از اهل خیام من قرار وخواب را  اناالحسین بن علی

آل ابی سفیان همه مبغوض حی داورند                              نیرنگ بازانی زبون  ودشمن پیغمبرند

 خصم علی مرتضا  ساقی حوض کوثرند    خشم خدا بگزیده وراه جهنم می روند اناالحسین بن علی

من شیر میدان شجاعت هستم ای  قوم دغا               کزکشته هاتان پشته می سازم در این دشت بلا

هستم حسین بن علی یاری گر دین خدا        از پرتو جانبازیم دین خدا ماند بجا اناالحسین بن علی

یا رب گواهی کس نباشد غیر من سبط رسول                    جز من نباشدکس عزیز مرتضا، جان بتول     

ازنقض عهدکوفیان گردیده ام یارب ملول     یاران وفرزندان درخون خفته ام فرما قبول     اناالحسین بن علی

                                                          غلامعلی رجائی (زائر) 29/7/1393

 نوحه بیستم    

        زبانحال سکینه با سربریده پدر

برنیزه بینم     راس تو  بابا      آه و واویلا         آه و واویلا

بر روی نعشت      گریان سکینه      افتاده از پا      آه وواویلا

 زخم تنت افزون از شمار است    روزم پس از تو چون شام تار است

ای وای اسب تو بی سوار است  بین خیمه گه را گریان  به صحرا     آه و واویلا         آه و واویلا

پیشانی ات رابابا شکستند        آب روان بر رویت ببستند

بین کوفیان را از خنده مستند        گشتم اسیر این قوم اعدا         آه و واویلا         آه و واویلا

می گریم آنها سرشار شادی        رفتی وما را تنها نهادی

 پاسخ جوابم باگریه دادی           شد از وداعت درخیمه غوغا          آه و واویلا         آه و واویلا

لب تشنه بودی آبت ندادند         تیغ جفا بر رویت گشادند

شمشیرکین بر حلقت نهادند     جرمت چه بوده مظلوم بابا؟      آه و واویلا         آه و واویلا

بابا خیامت یاور ندارند                تاب وتوانی دیگر ندارند

بین عدو کس در بر ندارند        آواره هستند دردشت و صحرا       آه و واویلا         آه و واویلا

از نیزه بنگر بر حال زینب             کز ماتم تو روزش شده شب

جانش رسیده ازغصه برلب             شدعمه بابا مغموم وتنها            آه و واویلا         آه و واویلا

ای که به دلها یکتا امیری           در شام ظلمت ماه منیری

بین می برندم کوفه اسیری         می میرم از این اندوه عظما            آه و واویلا         آه و واویلا

ای محو حق در وقت عبادت     خوش برگزیدی خط شهادت   

 شد زنده دین از شور جهادت    خون تو دین را بنموده احیا              آه و واویلا         آه و واویلا

                                                     غلامعلی رجائی (زائر)2/8/1393

نوحه بیست ویکم

سلطان سحر خیزان        شد عازم بر میدان       با کام عطشان (2)

برخیمه گه بی کس     سالار جوانمردان           گرید پریشان(2)

شیون  زحرم آمد چون گشت گهِ رفتن              لب تشنه ی تنها شد بی یار سوی دشمن

بر بی کسی زینب اشکش به روی دامن            جانباز ره جانان             شدعازم بر میدان     با کام عطشان

صف بسته عدو هرسو آماده  ی پیکارش            باقی نبود یک تن زاصحاب  فداکارش

کو افسر او تا بگشاید گره از کارش            کو ساقی لب عطشان         شد عازم بر میدان    با کام عطشان

بر لشکر اعدا زد لا حول ولا گویان                   از رزم علی وارش لرزه به صف عدوان

بس پشته که شد برپا ازکشته درآن میدان      بگرفته ی بر کف جان         شدعازم بر میدان    با کام عطشان

از حضرت ثارالله تا صوت علا برخاست              بر رزم حسین تکبیر از عرش خدا برخاست

درلشکرکوفه بس افغان به سما برخاست         شد تنگ بر او میدان        شد عازم بر میدان    با کام عطشان

شد خسته زپیکار ومحصور لعینان شد               از شدت پیکارش تا خصم هراسان شد

چون حلقه به گرد آن فرمانده خوبان شد        خیمه گه اونالان                  شد عازم بر میدان    با کام عطشان

تا سبط رسول الله برخاک بلا افتاد                فریاد وفغان یکسر در ارض وسما افتاد

از اسب نگون  برخاک تا خون خدا  افتاد    شد عرش خدا گریان            شد عازم بر میدان    با کام عطشان

                             غلامعلی رجائی (زائر)2/8/1393

 مصیبت بیست ودوم

از بس که برتوست گریان زینب                                       دریای اشک است دامان زینب

با گریه گوید باور ندارم                                                    کاین نعش باشد سلطان زینب

در زیر نعشی عریان وبی سر                                            درمقتل خون ،دستان زینب

شد غسل ِاشک آن نعش فتاده                                        در پیش چشم گریان زینب

برنیزه تا دید راس حسین را                                             شد هرچه غصه از آن زینب

 یک لحظه غافل زآن سرنباشد                                        آن سرکه باشد جانان زینب

درپای نیزه  طفلان به شیون                                             بر لب رسید ازغم جان زینب

اندوه عظمی در عالم افتاد                                                تا برسما شد افغان زینب

دخت علی ورنج اسارت؟                                                افزون زحد است حرمان زینب

گرچهره زرد است ،غرقاب درداست                                نام حسین است درمان زینب

اشک دوچشمش وقف حسین است                                جز او نبیند چشمان زینب

 زائرکه شعرش از بخشش اوست                                     دار وندارش قربان زینب

                                             غلامعلی رجائی (زائر) 2/8/1393

بی حرمتی تا کی؟؟؟؟؟؟

واقعا خجالت اوره بی حرمتی تاکی چرا در مراسم پیرغلامان امسال در خوزستان از غلامعلی رجای خبری نبود بازهم باند بازی ان هم در مراسم پیرغلامان از شاعری قدردانی شد که فقط یک شعر معروف داشت برعکس از غلامعلی رجای هیچگونه قدردانی نشد حتی به ایشان هیچگونه اطلاعی درخصوص حضور ایشان نشد واقعا غلامعلی رجای غریبه بود مسولان خوزستانی خجالت اور نیست ؟؟؟ایشان که دارای دیوان وسیزده جلد کتاب نوحه ودیگر شاهکارایشن در مداحی که غلام کویتی پور بان شعرمعروف شد ::دل پریشانم که از بابم نمی اید صدا ..عمه بابایم کجاست من در مراسم پیرغلامان بودم به عنون مداح جوان .نمی دونم تا کی باید حق خوری کنن

اشعارونوحه های محرم 1393 غلاملی رجای

 اشعارونوحه های محرم 1393

نوحه اول

زبان حال امام حسین بربالین برادرش عباس

تو و این دست بریده        من و این قدخمیده          داغ تو می کُشدم آه (2)

------------------------------------------------------------------------------------------------

تو و این فرق شکفته    من و این مشک دریده     داغ تو می کشدم آه(2)

----------------------------------------------------------------------------------

خیمه درغمت نشسته   غرقه شیون وخسته      دل حزین ودل شکسته   

تو واین جسم لهیده      من واین قدخمیده         داغ تومی کشدم آه(2)

حرمم آب ندارد         کودکم خواب ندارد        دل من تاب ندارد

تو و این تیربه دیده       من واین قد خمیده        داغ تو می کُشدم آه (2)

آه ای ساقی عطشان    غرق خونی تو بمیدان     خیمه بهر تو پریشان

به تواین حال، که دیده   من واین قدخمیده        داغ تو می کُشدم آه (2)

آه ،رویت شده گلگون  تن توغرقِ یمِ خون      سوگوارت من محزون

تو به قرب حق رسیده   من واین قد خمیده          داغ تو می کُشدم آه (2)

 پیکرت چرا چنین شد    تن تو نقش زمین شد  جانِ تو فدای دین شد

تو رضای حق خریده   من واین قدخمیده           داغ تو می کُشدم آه (2)

توعزیزمرتضایی     تو یگانه در وفایی       اسوه صبر ورضایی  

تو ندای حق شنیده  من و این قدخمیده        داغ تو می کُشدم آه (2)

من فدای رخ ماهت  ز چه برلب شده آهت    چه بود جرم وگناهت  

پیکرت بخون تپیده    من واین قد خمیده     داغ تو می کُشدم آه (2)

                                                               غلامعلی رجائی (زائر)       24/7/1393

 نوحه دوم 

  گریه نمی دهد مجال زینب              چشم زمان گرید به حال زینب

----------------------------------------------------------------------------------------------

  داغ برادردیده وخمیده                   دیده تنی درخاک وخون تپیده       

 ازکوفیان زخم زبان شنیده               کس مثل او رنج و بلا ندیده        گریه نمی دهد مجال زینب

چشم خیام تشنه سوی زینب               زرد است ازغم رنگ و روی زینب

گرشد سفید ازغصه موی زینب         دین زنده ی صبرنکوی زینب       گریه نمی دهد مجال زینب    

داغ غم مولا به سینه دارد                  بردامن اشک غم زدیده بارد

طاقت چه سان براین مصیبت آرد         کس ازدل زینب خبرندارد       گریه نمی دهد مجال زینب    

بین عدوتنها زنی که دیده                  بر دوش خودصد بارغم کشیده  

جانان او برخاک آرمیده                  از کوفیان دشنام ها شنیده           گریه نمی دهد مجال زینب  

 مولای اولب تشنه جان بداده             نعشش میان خاک وخون فتاده  

 کوفی سرش برنیزه ای نهاده            برگرد خیمه دشمن ایستاده         گریه نمی دهد مجال زینب 

شد آتش کینه به خیمه گاهش            یک تن نماند ازلشکروسپاهش   

زینب غمین آخرین نگاهش             دیده به خشکیده لبانش آهش         گریه نمی دهد مجال زینب  

با آنکه فریاد حرم شنیدند             مولای دین را تشنه سربریدند        

 یاران او درخاک وخون کشیدند      فرق امیرلشکرش دریدند           گریه نمی دهد مجال زینب

هفت آسمان سرخوش زشهد نامش    احیای دین سرلوحه قیامش

یاد حسین افکار صبح وشامش        سرلوحه آزادگان مرامش          گریه نمی دهد مجال زینب

                                                                       غلامعلی رجائی (زائر) 23/7/1393       

نوحه سوم

    زبانحال زینب با کوفیان

وسیعلم الذین ظلموا                 ای منقلب ینقلبون

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 این حسین زاده زهرا وعلی است            که فتاده به زمین غرقه بخون

------------------------------------------------------------------------------------------------

گرچه از کینه خود نوگل زهرا کُشتید        تن صد پاره او دریَم خون آغشتید

بذربیچارگی خویش به دنیا کِشتید             وسیعلم الذین ظلموا        ای منقلب ینقلبون

 گرشما مدعی دین ومسلمان هستید      باحسین عهد چرا بسته سپس بگسستید

 آب را برحرم تشنه لب او بستید          وسیعلم الذین ظلموا            ای منقلب ینقلبون

این تن غرقه ی درخون اباالاحرار است     این تن خفته به هامون ابالاحرار است

بی کفن پیکر گل گون اباالاحراراست      وسیعلم الذین ظلموا     ای منقلب ینقلبون

این حسین درهمه عصر بود حی ابد     کزغمش لاله به هرجا به دل دشت دمد

این همان حجت حق است به قیوم صمد         وسیعلم الذین ظلموا       ای منقلب ینقلبون

اوفتاده است به خاک با بدنی صد پاره        حرم محترمش گشته همه آواره      

 زینب غمزده را نیست دراین غم چاره     وسیعلم الذین ظلموا         ای منقلب ینقلبون

 خون مظلوم کُند دین خدا را احیا            خون مظلوم کَند ریشه ظالم ازجا

شود ازخون حسین حق وحقیقت برپا             وسیعلم الذین ظلموا       ای منقلب ینقلبون

قدراین کشته لب تشنه خدا می می داند                     نام او زنده به هرعصر و زمان می ماند

روضه اش خیل ملایک به سما می خواند       وسیعلم الذین ظلموا        ای منقلب ینقلبون

                                                               غلامعلی رجائی (زائر)17/7 /1393

  نوحه چهارم

 زبانحال زینب برکشته برادر

تا که ببریده سرت بر سر نی بالا رفت             خون زچشمان فلک ازغم تو می آمد

---------------------------------------------------------------------------------------------

برسما ناله به تو تا ز دل زهرا رفت                خون زچشمان فلک ازغم تومی آمد

------------------------------------------------------------------------------------

آه ،بی جرم وگناهت کشتند                   طفل شش ماهه ی ماهت کشتند    

تشنه سردارسپاهت کشتند                  تشنه تنها چوامیرت  به سوی اعدا رفت

آه ازدیده ی بارانی تو                                      وای از ناله ی  پنهانی تو

سنگ کین خورد به پیشانی تو                  ناله برسقف فلک ازحرمت بالا رفت

شود آیا به تنت بوسه زنم                                 به کجای بدنت بوسه زنم

بدن بی کفنت بوسه زنم                            چه جفایی به تو ای نوردل طاها رفت

خیزوبنگرحرمت غارت شد                               حرم محترمت غارت شد

 کهنه جامه ز برت غارت شد                          تا دل عرش فغان ازجگر زهرا رفت

با من از منبر نی حرف بزن                              بنگر بی توشدم غرق محن

بنگرگرد حریمت دشمن                                 چه فغانی به سما ازهمه دلها رفت

آه ،صد پاره بدن گشتی تو                                     آه، آواره وطن گشتی تو

آه، غرقاب محن گشتی تو                              شمربرسینه پاک تو چرا بالا رفت؟

بی توای نوگل زهرا چه کنم                                  تو بگو بی کس و تنها چه کنم

گو تو با خنده اعدا چه کنم                             طاقت وصبرمن ازکف زغمت یکجا رفت

حرمت بی کس وتنها مانده                                   بی معین دربراعدا مانده

تشنه آواره به صحرا مانده                              قد کمان گریه کنان زینب ازاین صحرا رفت

                                                                     غلامعلی رجائی (زائر) 18/7/1393

 نوحه پنجم

 زبانحال سکینه بنت الحسین با پدر

 پرمی کشد دل هرلحظه سویت               گردد سکینه  قربان رویت      بابا حسین جان(2)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 ای وای بینم بنشسته برنی                  ببریده خونین راس نکویت       بابا حسین جان(2)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 رخسارماهت غرق غباراست                            بهرت سکینه دل بی قراراست

 کوفی به گرد من بی شماراست                          بابا حسین جان(2)

بابا حرم را آتش کشیدند                                         طفلان تودرصحرا دویدند

دشنامها از دشمن  شنیدند                                       بابا حسین جان(2)

بابا زده شمرسیلی به رویم                                      گشته سفید ازاین غصه مویم

بعد ازتومردن شد آرزویم                                           بابا حسین جان(2)

بابا دعا کن دختت بمیرد                                        تا ماتمت را گریان نگیرد

دخت حسین کی ذلت پذیرد                                      بابا حسین جان(2)

پیوسته دارم اشکی به دامان                                از داغ مرگت بابا حسین جان

برحال و روزم عمه پریشان                                      بابا حسین جان(2)

عمه به حال طفلان غمین است                             ام الشهید است ماتم نشین است

دربین اعدا او بی معین است                                     بابا حسین جان(2)

 افتاده بینم نعش شهیدان                                    بی دست و بی سربرخاک میدان

اشک حرم را بنگربه دامان                                        بابا حسین جان(2)

کی باورم بود بی توبمانم                                      یکسان شد ازغم روزو شبانم

بابا دعا کن زنده نمانم                                                   بابا حسین جان(2)

                                                                                         غلامعلی رجائی (زائر) 19/7/1393

نوحه ششم

 زبانحال زینب در تنهایی حسین درعصرعاشورا

این حسین است که تنهاست، خدایا چه کنم                   گِرد او لشکراعداست، خدایا چه کنم

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

تیغ دردست ،همه لشکریان کوفه                               بی معین در براعداست ، خدایا چه کنم

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

وای من بی کس وتنها مانده                                      تشنه لب برلب دریا مانده

بی معین در براعدا مانده                                       بی معین دردل صحراست  خدایا چه کنتم

کوفیان تشنه خونش هستند                                     عهد بستند ولی بگسستند

آب را بر حرم او بستند                                         درحرم محشرکبراست خدایا چه کنم

با لب تشنه سوی میدان است                                وزغم خیمه گهش گریان است

 برسما ازحرمش افغان است                                   خیمه درناله وغوغاست خدایا چه کنم

این حسین حجت ایمان من است                               دین من، روح من وجان من است 

اونه جان است که جانان من است                             بی رمق در براعداست خدایا چه کنم

شیرمیدان شجاعت این است                                   الگوی رزم وشهامت این است

روح ایثاروعبادت این است                                    تک وتنها گل طاهاست خدایا چه کنم

درسخا، جود وکرم بی همتاست                                نورچشمان علی و زهراست

زنده ازکارحسین دین خداست                                 این حسین است که تنهاست خدایا چه کنم

ای خدا بین، تو حسین را تنها                               ای خدا یاری این تشنه نما                                          ای خدا دورکن ازاو اعدا                                            افسرش کشته اعداست خدایا چه کنم

دین حق زنده ز ایثار حسین                                   عالمی درعجب از کارحسین

با ستم صلح، بود عارحسین                                  بی سپه حجت یکتاست، خدایا چه کنم

                                                                                       غلامعلی رجائی (زائر) 18/7/1393

 نوحه هفتم

 شمر از نعش حسین بن علی سرببرید                   لعن الله یزیدا  و علی آل یزید

--------------------------------------------------------------------------------------------

زینب غمزده این صحنه جانسوزبدید                   لعن الله یزیدا  و علی آل یزید

--------------------------------------------------------------------------------------------

شمر بر روی حسین تیغ گشاد                           برسرصدرحسین پا بنهاد      

تیغ برحنجرآن تشنه نهاد             آب او را ز دم تیغ بداد   لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

تا که بر سینه مولا بنشست                                طاقت دخت علی رفت زدست

کمرش خم شد وقدش بشکست               اشک بردیده ره دیدن بست   لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

 تاکه ببرید سرش تیغ ستم         ناگهان گشت فضا غرقه غم              

  خیمه بنشست به آه و ماتم             ابرغم سایه فکن شدبه حرم         لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

تا که ببریده سرش ازتن شد                                    خیمه گه غرق غم وشیون شد

شادمان خیل صف دشمن شد  فصل سرها سر نی دیدن شد               لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

شمر کزمقتل بیرون آمد                                    ازبرِآن تن گلگون آمد                      

ناگه ازچشم سما خون آمد         گردباد از دل هامون آمد                لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

تا حسین غرقه ی اندرخون  شد                                      زینب از خیمه دوان بیرون شد                        

 پابرهنه به سوی هامون شد         چه بگویم که دل او چون شد     لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

 تا که درمقتل خون پای نهاد                                           برسرآن تن صد پاره فتاد

 شیون ازسوز جگرسرمی داد        زد تنش بوسه ز دل عقده گشاد    لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

 تا نگه کرد به مقتل گریان           دید بی سربدن شاه جهان                    

 در برش ناله بزد موی کنان    عرش حق گشت پرازآه وفغان     لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

سوخت درآتش کین خیمه گهش                         زنده یک تن نبود ازسپه اش

مهبط نورخدا قتلگهش             تشنه زائر به نسیم نگهش        لعن الله یزیدا وعلی آل یزید

                                                                                     غلامعلی رجائی (زائر) 14/7/1393

 نوحه هشتم

 زبانحال امام حسین درآخرین لحظات عمر شریف

انا الغریب ، اناالعطشان              یا رب قبولم فرما(2)

-----------------------------------------------------------

برلبم بین ازعطش جان             یارب قبولم فرما (2)

-------------------------------------------------------------

کوفیان پیمان شکستند                      عهد خود با من گسستند

آب را برخیمه بستند                      اهل بیتم جمله عطشان             یارب قبولم فرما (2)

خیمه ها یاور ندارند                     آه ،آب آور ندارند

قاسم واکبر ندارند                      پرحرم بین زآه و افغان                یارب قبولم فرما (2)

کودکان را یارشان باش                 جای من غمخوارشان باش

نور قلب زارشان باش                    خیمه گاهم دل پریشان              یارب قبولم فرما (2)

خیمه گاهم بی پناهند                 خسته جانند، بی گناهند

 کام تشنه ،غرق آهند                  کن مدد یا رب به آنان             یارب قبولم فرما (2)

بین حسین یاور ندارد                     اصغر و اکبر ندارد

با وفا افسر ندارد                         بی معین است او به دوران         یارب قبولم فرما (2)

گراسیرکوفیانم                            وزعطش کف بردهانم

غرق دردم، نیمه جانم                  می دهم من در رهت جان        یارب قبولم فرما (2)

ای امید وآرزویم                         موج خون بنگر به رویم

پر کن ازخُمت سبویم                  من وفا کردم به پیمان           یارب قبولم فرما (2)

ای خدای حی داور                               ای مرا تنها تویاور

بهر دینت می دهم سر                              جان چه باشد بهرقربان      یارب قبولم فرما (2)  

                                                                                  غلامعلی رجائی (زائر) 17/7/1393

 نوحه نهم

 زبان حال زینب درمقتل

  برخاک عریانی چرا              قربان جسم بی سرت    

---------------------------------------------------------------       

برخاک غلطانی چرا                درخون شناور پیکرت 

----------------------------------------------------------------

وای من افتاده به خاک دردانه آل رسول         شیون کند، برسرزند غمدیده زهرای بتول

یارب تو این قربانی آل محمد کن قبول         گریان به نعشت، مادرت     قربان جسم بی سرت

شد گلشنت طوفان زده، گلهای توپرپرشدند               دراعتلای دین حق یاران تو بی سر شدند

وارد به جنت برعلی آن ساقی کوثرشدند                یک تن نمانده دربرت   قربان جسم بی سرت

خیمه گهت غارت شده ،آه از جفای کوفیان            بنگربه لبهای حرم ای کوفیان لختی امان

ازجورطوفان ستم ،باغ وبهارت شد خزان               کواصغرو کو اکبرت    قربان جسم بی سرت

سرازتنش ببریده اید ،ای کوفیان آخرچرا              برنعش بی جان می زنید، سنگ ستم تیغ جفا

این نعش می باشد حسین ،جان علی و مصطفی       ای من فدای افسرت     قربان جسم بی سرت

ای جان من، جانان من ،توپادشاه عالمی                 ریحانه ی باغ نبی محبوب حی اکرمی

ای کاش می شد برتنت، شیون کنم لختی دمی           برنیزه بنشسته سرت     قربان جسم بی سرت

سراز تنت گر شد جدا آزادگان را سروری               عشاق وجانبازان حق را مقتدا وسروری

از بهردین قربان شدن ثاراللهی، چون حیدری           شد پاره پاره پیکرت   قربان جسم بی سرت

ای آسمان وای زمین،این قبله دلها بود                       نوردوچشم حیدر و نوردل زهرا بود

تاروزمحشر دین حق از خون اوبرپا بود                  بی تاب بنگردخترت   قربان جسم بی سرت

 تا کی نشینم دربرت خاک عزا ریزم به سر              تا کی  کنم شیون به تو نعش تورا گیرم به بر

پایان نمی آرم بدان این عمر کوته را به سر           کن یک نظربر خواهرت    قربان جسم بی سرت

هرجا که نام ازحق بود نام توآنجا جلوه گر               مومن چویاد آردز تواشکش بریزد از بصر

یادتوام درهرکجا ای زاده خیرالبشر                  زائرنشسته  بر درت        قربان جسم بی سرت

                        غلامعلی رجائی (زائر) 15/7/1393

 نوحه دهم

زبان حال زینب بر سرنعش حسین

 کومجالی ای گل زهرا          که به نعشت گریه کند زینب

------------------------------------------------------------------

 به چه حالی ای گل طاها        سرنعشت گریه کند زینب

-----------------------------------------------------------------

خیزو بنگرغریبی ام بین کوفیان         دیده گریان و دل پریشان کودکان

خیزو بنگرسکینه ات را به سرزنان    گریه برحال من کند چشم آسمان       کومجالی ای گل زهرا

خیزوبنگرخیام عطشان و بی پناه          زیرشلاق کوفیان جمله بی گناه

خیزو بنگر درآتش کینه خیمه گاه       خیزوبین برلبان شان ذکرآه و آه      کومجالی ای گل زهرا

خیزو بنگرعدو زند تازیانه ام             خیزوبنگرنمانده ازغم نشانه ام

خیزوبشنو سروده ی عاشقانه ام          دربرت شورنغمه ی عارفانه ام        کومجالی ای گل زهرا

سیلی کینه ازجفا دخترت زدند           پیش چشم خیام توخواهرت زدند   

طعنه ها بس به زینب مضطرت زدند    کودکان فتاده برپیکرت زدند            کومجالی ای گل زهرا

ای حسین ای فدایی راه دین شده       ای که بین سپاه کین بی معین شده

ازغم قاسم جوان دل غمین شده       خیزوبین برتنت حرم دل حزین شده       کومجالی ای گل زهرا

ازسرنیزه کن برادردمی نگاه         بین تواحوال زارطفلان بی گناه

خواهرت را ببین غریق فغان وآه     بی کس وبی معین منم بین این سپاه      کومجالی ای گل زهرا

                                                              غلامعلی رجائی (زائر) 25/7/1393

 نوحه یازدهم

 زبانحال زینب بابرادر درلحظه وداع

 ای برادر، ای برادر، کن نگاهی سوی خواهر                          نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

درهمین دیدارآخر،      بنگرم با دیده تر                                نیمه جانم، ناتوانم مرو میدان (2)

قامتم زین غم کمان بین          آه من برآسمان بین                     برلبم این نیمه جان بین

ای عزیز حی داور              کن نگاهی سوی خواهر               نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

دخترت را درفغان بین         کودکان شیون کنان بین                جمله از غم ناتوان بین

لختی ای سبط پیمبر           کن نگاهی سوی  خواه                   نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

خواهری من خسته جانم       هجر تو برده توانم                           بی تومن زنده نمانم       

نوگل زهرای اطهر          کن نگاهی سوی خواهر                  نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

ای مرا تاب وتوان تو      ای مرا روح وروان تو                    ای مرا آرام جان تو

 درتو پیدا نام حیدر         کن نگاهی سوی خواهر                    نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

 یاد توآرام جانم            نام تو ورد زبانم                           دوری از تو کی توانم

وای من شد گاه آخر       کن نگاهی سوی خواهر                     نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2)

 در وداع خیمه گاهت       سخت می کردم نگاهت             روخدا پشت وپناهت                    

در برتو نیست یاور       کن نگاهی سوی خواهر                  نیمه جانم ،ناتوانم ، مرومیدان(2) 

                                                            غلامعلی رجائی  (زائر) 25/7/1393

نوحه یازدهم

زبانحال زینب برکشته برادر درمقتل

کشته ی بی سر سلام علیک                                  جان پیمبر سلام علیک

-----------------------------------------------------------------------------------------

تشنه شدی کشته ای وای من                                 زاده حیدر سلام علیک

-------------------------------------------------------------------------------------------

کشته ی افتاده دربحرخون                                زخم تنت هست زانجم فزون

ازسر زین آه شدی سرنگون                          بی کس و یاورسلام علیک  جان پیمبر سلام علیک

سنگ به پیشانی پاکت نشست                            خون شده جاری ره بر دیده بست

پشت تواز داغ برادر شکست                           ای گل حیدر سلام علیک  جان پیمبرسلام علیک

ای که جدا گشت زپیکر سرت                         نزد تو بنشسته غمین مادرت

خیل ملک غرق عزا در برت            کشته ی مضطر سلام علیک         جان پیمبر سلام علیک

خیز وببین ای همه جان جهان                      گرد من غمزده نامحرمان

آه یتیمان شده برآسمان                   ای مه انور سلام علیک                 جان پیمبر سلام علیک

برحرم خویش پریشان شدی                         داغ علی دیدی ونالان شدی

نزد فرات ازچه توعطشان شدی                    حجت داور سلام علیک     جان پیمبر سلام علیک

سرور اولاد بنی آدمی                               برحرم تشنه تو غرق غمی

جان نبی پادشه عالمی                                 سبط پیمبر سلام علیک     جان پیمبر سلام علیک

حجت برحق خدایی حسین                         تشنه لب کرببلایی حسین

آه شده وقت جدایی حسین                          سرور بی سر، سلام علیک  جان پیمبر سلام علیک

                                                                  غلامعلی رجائی (زائر) 26/7/1393

صدام از سال 1358 به فکر جنگ با ایران بود

این روزها که هفته جنگ است آدم چیزهای عجیب و غریبی از جنگ می شنود. از یک سو رسانه مثلا ملی که من بر آن نام صداوسیمای عزت الله خان ضرغامی می نهم خود را به آب و آتش می زند و با دعوت بعضی از چهره های نظامی به تلویزیون عملا سعی می کند به نحوی مدیریت جنگ را به زیر سوال برد - و مضحک اینکه از تنها کسی که نام برده نمی شود و بلکه سعی در زیر سوال بردن اداره جنگ توسط او می شود آیت الله هاشمی است که از سوی امام در سال 62 تا پایان جنگ به عنوان فرمانده جنگ منصوب شده بود – نظیر حرف هایی که در مصاحبه با دو تن از امیران ارتش زده شد که اظهار کردند برنامه جنگ به دست یک غیر نظامی که مسئولیت دیگری هم در اداره مجلس داشت سپرده شده بود و با این اظهارات عملا دانسته یا ندانسته تدبیر امام را که به نظر من صحیح ترین تدبیر در این میان بود زیر سوال بردند. از سوی دیگر استاد و برادر عزیزم دکتر صادق زیباکلام در اظهار نظری شگفت، بدیع و البته نادرست در مصاحبه با رادیو گفتگو در چند روز قبل علاوه بر پذیرش این حقیقت که هرچند صدام برای تهاجم به ایران آمادگی داشت گفت البته ما هم می توانستیم در جلوگیری از جنگ نقش مهمی داشته باشیم اما ما هم قبل از جنگ با انفجارات و انجام ترورهایی در عراق باعث تحریک بیشتر صدام در حمله به ایران شدیم.

یادداشت زیر که ترجمه مصاحبه با عمر صلاح علی سفیر وقت عراق در سال 58 در سازمان ملل می باشد به خوبی بیانگر آن است که صدام از نخستین ماه های پیروزی انقلاب اسلامی به فکر تهاجم به ایران بود.

مطلبی که در زیر می خوانید بخشی از مصاحبه غسان شربل با صلاح عمرعلی - سفیر عراق درسازمان ملل در سال 1358- است که از کتاب" صدام مر من هنا " که در سال 2010 در بیروت منتشر شده است ، نقل می شود.

وی از مقامات ارشد عراقی است که درکنفرانس کشورهای عضوجنبش غیر متعهد که دراین سال در کوبا- هاوانا - تشکیل شده بود، به همراه صدام که تازه پس از کودتا علیه احمد حسن البکر به ریاست جمهوری عراق رسیده بود ، حضور داشت .

اهمیت این سند در حقانیت و مظلومیت جمهوری اسلامی در جنگی تحمیلی وغافلگیرانه از این جهت است که وی با بیان خاطره ای در این زمان به نقل از صدام می گوید: صدام از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران به دنبال جنگ با این کشور و نابودی ایران بود .

------------------------------------------------------------

سوال: چرا صدام جنگ را انتخاب کرد؟

معتقدم 2 عامل در این تصمیم صدام نقش ایفا کردند. یک عامل مربوط می‌شود به شخص صدام که همیشه به دنبال رهبری فراتر از عراق بود. و به گمان قریب به یقین او تصور می‌کرد پیروزی بر کشور بزرگی مانند ایران و وادار نمودن ایران به باز پس دادن حقوق عراق، او را به رهبری در قواره جمال عبدالناصر تبدیل خواهد کرد که حرف اول را در منطقه بزند.

عامل دیگر اینکه صدام به این نتیجه رسیده بود و یا احساس کرده بود که این اقدامش همراه خواهد بود با حداقل موافقت غرب به دلیل هراسهایی که ایران بعد از شاه برای غرب ایجاد کرده بود. صدام مرد ساده‌ لوحی نبود و حتماً دریافته بود که اگر غرب با اقدام او موافق نباشد، پس چرا او را تشویق می‌کند؟ چون جنگ بر علیه ایران نیازمند سلاح و پشتیبانی می‌باشد و برای اینکه ایران کشور بزرگی در منطقه است.

سوال: آیا صدام از ایران تنفر داشت؟

بله

برداشت از وبلاگ غلامعلی رجای

فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه شهرستان مینودشت گفت: هفته دفاع مقدس فرصتی خوب و مغتنم برای انتقال ارزش ها به نسل جوان است

سرهنگ 'محمود علیخانی' روز پنجشنبه در گفت وگو با ایرنا به تشریح برنامه های هفته دفاع مقدس پرداخت و افزود: توجه بیشتر به فرهنگ حماسه و ایثار از دیگر اهداف برگزاری هفته دفاع مقدس است.
سرهنگ علیخانی از 8 سال دفاع مقدس به عنوان یک دوران پر افتخار در تاریخ انقلاب اسلامی یاد کرد و گفت: ملت ایران در این 8 سال مقاومت و ایستادگی در مقابل هجمه های تاریخی نشان داد با اتکا به الطاف الهی و هدایت و رهبری معمار کبیر انقلاب با دست خالی در برابر دشمنان و حامیانش ایستادگی کرده و پیروز شدند.
وی در تشریح مهم ترین برنامه های اجرایی این شهرستان گفت: سرکشی از خانواده های معظم شهدا ، تجلیل از رزمندگان دفاع مقدس و برگزاری یادواره های شهدا، برگزاری محافل و مسابقات قرآنی در سطح کارکنان شاغل و وظیفه و برگزاری نشست های روشنگری بخشی از برنامه های این هفته است.
سرهنگ علیخانی گفت: برگزاری آیین های خاطره گویی، برگزاری مسابقات ورزشی، غبار روبی گلزار شهدا و کوهپیمایی از دیگر برنامه های اجرایی هفته دفاع مقدس در مینودشت است

دفاع مقدس

 

اساساً هرکشوری پایان جنگ ویا هر بحرانی را گرامی می دارد. مگر در پایان هشت سال دفاع مقدس ما پیروز مطلق میدان نبرد نبوده ایم؟ که شروع جنگ که از تلخ ترین روزهای دفاع مقدس است را گرامی می داریم. در این مقاله ما سعی می کنیم که به این مساله بپردازیم که چرا هفته اول جنگ به نام دفاع مقدس نام گذاری شده است؟
و با تاکید بر این که بیش از نیمی از جمعیت کشور را جوانان زیر ۳۰ سال تشکیل می دهند. و با توجه به اهمیتی که دوران دفاع مقدس در تاریخ معاصر ایران داردکه همواره در پی بروز هر جنگی، شاهد جدایی بخش هایی از این سرزمین پهناور به دست بیگانگان بوده است.
به گونه ای که می توان گفت در دویست سال گذشته، یعنی از زمان «فتحعلی شاه قاجار» به بعد، نزدیک به یک میلیون کیلومتر مربع از خاک ایران جدا شده است. اما علی رغم پشتیبانی قدرت های بزرگ از عراق، روند مذکور در جنگ ایران و عراق ادامه پیدا نکرد و سرفصل جدیدی از تاریخ ایران را در صفحات تاریخی به ثبت رساند. در این جنگ نه تنها یک وجب از خاک ایران در دست نیروهای عراقی باقی نماند، بلکه عراق به عنوان کشور متجاوز به نظام بین الملل معرفی شد.
پس چرا؟ بسیاری از جوانان نسل سوم و چهارم انقلاب کمترین توجه را به آن دارند و کمترین خاطره های آن دوران مهم را با خود ندارند. با توجه به این که هنوز نسلی که مستقیم در دفاع مقدس حضور داشته است زنده و گواه تاریخی این واقعه عظیم است.(رزمندگان،آزدگان،جانبازان وخانواده معظم شهدا)
مقاله حاضر به چهار بخش تقسیم گردیده است: ابتدا وضعیت ایران قبل از جنگ ، در بخش دوم وضعیت ایران در شروع جنگ و بخش سوم پایان جنگ و بخش چهارم بعد از جنگ.

بخش اول : وضعیت ایران قبل از شروع جنگ

انقلاب اسلامی که ازجهات متعدد با سایر انقلاب ها متفاوت بود. ودرتعارض مستقیم با قدرتهای سلطه گر قرارداشت. و همین تفاوت وتعارض باعث شده بود که غیر پیش بینی باشد. وهمین موضوع موجب نگرانی قدرتهای بزرگ شده بود.لذا ازهمان ابتد با مقابله ی همه جانبه وجدی انان مواجه شد.وقدرتهای بزرگ برای اینکه کشورهای منطقه را همراه خودکنند.صدور اندیشه های انقلاب اسلامی برای کشورهای منطقه را خطرناک عنوان می کردند .ومدعی این بودند انقلاب اسلامی درصدد سرنگونی حکومتهای آنان است.
امام خمینی قدس سره درتشریح صدور انقلاب می فرماید « این معنی غلط را از صدور انقلاب برداشت نکنند که ما می‌خواهیم کشورگشایی کنیم. ما همة کشورهای مسلمین را از خودمان می‌دانیم. همة کشورها باید در محل خودشان باشند… معنی صدور انقلاب ما این است که همه ملتها بیدار شوند و خودشان را از این گرفتاری که دارند و تحت سلطه‌ای که هستند و از این که همه مخازن آنها دارد به باد می‌رود و خودشان به نحو فقر زندگی می‌کنند، نجات دهند… ما می‌خواهیم این چیزی که در ایران واقع شد، این بیداری و اینکه خودشان را از ابرقدرتها فاصله دادند و دست آنها را از مخازن خود کوتاه کردند، این در همه ملتها و در همة دولت‌ها واقع بشود، آرزوی ما این است.»
دراین دوره کشوربا بحران و چالشهای فراوانی روبرور بود. از لحاظ سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی. که این فشارها عمدتاٌ ازسوی قدرت های بزرگ و کشورهای منطقه ای به ایران تحمیل می شد. تاشاید بتوانند ایران را به پای میز مذکره بکشانند.
در درون ایران گروه های سیاسی اعم از منافقین ، ملی مذهبی ها ، لیبرال ها و جریان های سیاسی دیگر که فکر می کردند بدون حمایت قدرتهای بزرگ نمی شود.کشور را اداره کرد.با ایجاد غائله گنبد ، کردستان ، ترور شخصیت ها و آدم های موثر انقلاب اسلامی با تلاش در حذف نیروهای انقلابی و وفادار به حضرت امام خمینی (ره) خواهان بدست گرفتن حکومت و جدائی دین از سیاست بودند. در حالی که حضرت امام خمینی (ره)تاکید بر پیوستگی دین وسیاست داشت.چرا که اندیشه دینی باعث استقلاق وعزت بود.درحالی که جدایی دین ازسیاست باعث همان وابستگی ها دوران طاغوت می شد. که تمامی این جریانها وابسته به حمایتهای قدرتهای سلطه گر بود.اتقافات دیگری هم دراین دوره رخ می دهد. تلاش برای کودتا توسط عوامل نظامی وابسته به خارج «کودتای نوژه» ،عملیات مستقیم نظامی (حمله به طبس) توسط آمریکا صورت گرفت.
از لحاظ ا قتصادی: مشکلات اقتصادی ایران در سالهای ۵۸ و ۵۹ کمتر از مشکلات سیاسی نبود، در سالهای قبل از پیروزی به دلیل اعتصابات انجام گرفته در بخشهای اقتصادی کشور بویژه در شرکت نفت که اقتصاد ایران به فروش آن بستگی داشت، عملاً اقتصاد کشور فلج شده بود، تقریباً تمامی بنگاهای تجاری و کارخا نجات به علت وابستگی به خارج و بلوکه شدن دارائی‌های ایران در بانکهای امریکا و تحریم اقتصادی ایران ازسوی امریکا تعطیل بودند. اگرچه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به فرمان امام راحل(ره) کارگران و کارمندانی فعالیت خود را از نو آغاز کردند. لکن به دلیل عدم انسجام سیاسی در داخل و تحریک گروهکهای وابسته حرکت اقتصادی شکل مناسبی نداشت. کشور شدیداً در رکود اقتصادی بسر می برد.
ازلحا ظ فرهنگی هم دجار بحران بودیم زیرا درگذشته تقریباً فرهنگ غربی بر کشور حاکم بود.« متاسفانه هنوز آن نوع فرهنگ درجامعه ما جاری است» ولیکن بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در حال گذر وتطبیق خود با جامعه بود. که خود این دوگانگی فرهنگ تاثیر بسزایی در مراحل مختلف انفلاب ودفاع مقدس داشت.

بخش دوم :شروع جنگ و اوضاع نظامی ایران

اوضاع نظامی ایران در سالهای ۵۸ و ۵۹ به مراتب بدتر از اوضاع سیاسی و اقتصادی بوده است. ارتش جمهوری اسلامی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن سال ۵۷ دچار تحولات عمده‌ای گردید. زیرا ساختار ارتش متناسب با منافع شاه و اولویت‌های سیاسی امریکا در منطقه بوده است و با آن ساختار نمی‌توانست در خدمت اهداف انقلاب اسلامی قرار گیرد. حضرت امام خمینی(ره) ضمن تأکید بر حفظ انسجام ارتش، فرصت لازم را در اختیار این نیرو قرار داد تا ساختار جدید خود را بر مبنای معیارهای ارتش مکتبی توسعه دهد، اما به دلیل اینکه سازمان و ارتش جمهوری اسلامی ایران پس از قطع وابستگی ها که تا عمق استخوان ارتش طاغوت نفوذ کرده بود و خروج کارشناسان نظامی و فرار فرماندهان نظامی به خارج از کشور که عمدة فنون و تخصص‌های نظامی را در اختیار داشتند.
از ارتش و تصفیه امرای خائن و سرسپرده بخصوص بعد از کودتا نوژه و اقدامات دولت بازرگان مبنی بر کاهش نیروهای ارتش ، به طوری که در تاریخ ۹/۲/۵۸ اعلام داشت که ایران به ارتش ۵۰۰ هزار نفری نیازی ندارد و تعداد ارتشیان کاهش خواهد یافت. و از سوی دیگرکاهش مدت خدمت سربازی از ۲۴ ماه به ۱۲ ماه و اعزام کادرهای ارتش به محلهای سکونت و زادگاه خود،ودراقدامی مشکوک در زمینه لغو قراردادهای نظامی، از قبیل لغو قرارداد خرید شش فروند زیردریایی از آلمان و لغو قراردادهای نظامی امریکا، که در مجموع کاهش توان نظامی و عدم امکان توسعة طرحهای ساختاری ارتش هدف آن بوده است.
از دیگر اقدامات دولت بازرگان است که سازمان ارتش را دچار تزلزل کرد.وشعارها انحلال ارتش از سوی گروهکهای مخالف هماهنگ با سیاست کاهش توان دفاعی ارتش از سوی لیبرالها. و این موضاعات باعث نوعی از هم گسیختگی در مجوعه ارتش بوجود اورد. بدلیل شرایط خاص انقلاب اسلامی و مرحله دگرگونی و عبور ارتش از ارتش شاهنشاهی به ارتش اسلام به کندی پیش می رفت ولی بعدها با حذف بنی صدر با حاکمیت نیروهای خط امام بر ارتش این تحول با سرعت زیادتر انجام شد.« طارق عزیز وزیر امور خارجه عراق سه ماه قبل از حمله طی تحلیلی از اوضاع ایران می‌نویسد: امروز ارتش ایران از هم پاشیده شده استـ»
سپاه نیز بطور دائم درگیر با ضد انقلاب بود و فرصت برپایی تشکیلات و سازمانی که بتواند جلوی تهاجمی نظیر حمله عراق را بگیرد پیدا نکرده بود و همچنین در همین شروع جنگ جریان های حاکم بر کشور (گروه های لیبرال) بیشتر درصدد تضعیف سپاه بودند تا تقویت، چون سپاه وفادار به امام (ره) و نظام جمهوری اسلامی بود.
وضعیت بسیج هم مبهم بود ، با وجود این که سپاه پاسداران تشکیلات بسیج را سازماندهی کرده بود تا مدت ها این کشمکش وجود داشته که بسیج وابسته به سپاه باشد یا نباشد
رژیم بعثی عراق با اطلاع کامل از وضعیت نظامی،سیاسی واقتصادی ایران در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با تصمیم و طرح قبلی و با هدف برانداختن نظام نوپای جمهوری اسلامی جنگی تمام عیار را علیه ایران اسلامی آغاز کرد. صدام حسین رییس جمهور عراق با ظاهر شدن در برابر دوربین‌های تلویزیون عراق با پاره کردن قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر، آغاز تجاوز رژیم بعثی به خاک ایران را اعلام کرد . جنگی نابرابر در شرایطی به ایران اسلامی تحمیل شد که از جانب استکبار جهانی بویژه آمریکا تحت فشار شدیدی قرار داشت و در داخل کشور نیز جناح ‌های وابسته به غرب و شرق، با ایجاد هیاهوی تبلیغاتی و ایجاد درگیری‌های نظامی در صدد تضعیف نظام بودند.
امام خمینی قدس سره در مورخه ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، در پیامی به مناسبت باز شدن مدارس درباره ی آغاز جنگ تحمیلی فرمودند.
«این جنگ، جنگ با اسلام است به هواداری کفر و یک همچنین جنگی برخلاف رضای خداست. و خدای تبارک و تعالی نخواهد بخشید بر این کسانی که بر ضد اسلام قیام کنند به واسطه ی همراهی با کفر.» همچنین امام قدس سره اولین فرمان خود را درباره جنگ در تاریخ ۱/۷/۱۳۵۹، صادر فرمودند. (۱)
در این میان، به دلیل حضور نیروهای لیبرال در رأس امور، از جمله وجود بنی صدر به عنوان ریاست جمهوی، تحریمی داخلی علیه مدافعان انقلاب، صورت گرفت. وبه شدت جلوگیری می کرد از حضور سپاه ونیروهای مردمی درجنگ وهمواره ادعا میکرد که این ها دخالت غیر تخصصی است.در امور جنگ.وهمین امر باعث شد که عراق موفق به تصرف شهرهای مرزی از شمالی ترین نقطه تا سر انجام خرمشهرگردید.سرانجام حضرت امام خمینی قدس سره با توجه به موضع منفی بنی صدر درقبال رزمندگان ارتش اسلام وی رادر تاریخ۲۱/۳/۱۳۶۰ود را از فرماندهی نیروهای مسلح عزل وبلافاصله مجلس عدم کفایت وی را تصویب کرد.
وقتی امام خمینی (ره) در مقام فرماندهی کل قوا بر لزوم شکسته شدن حصر آبادان تأکید کردند ماشین پیشروی ایران در مسیر بازپس‌گیری مناطق اشغالی شروع به حرکت کرد. پس از عملیات ثامن‌الائمه که به محاصره آبادان پایان داد در عملیات طریق‌القدس رزمندگان اسلام بستان را آزاد کردند. دهلاویه ، غرب شوش و دزفول در عملیات بزرگ فتح‌المبین آزاد شد و در نقطه اوج پیروزی‌ها در عملیات بیت‌المقدس خرمشهر نیز آزاد گشت. همه این عملیات‌ها به صورت مشترک و هماهنگ میان نیروهای ارتش و سپاه اعم از زمینی و هوایی اجرا می‌شد….

بخش سوم : پایان جنگ

جنگ هشت ساله که با تحریک و حمایت همه جانبه استکبار جهانی، توسط رژیم بعثی عراق بر مردم ایران تحمیل شد، تنها محدود به خطوط مقدم جبهه ها نبود، بلکه تمام سرزمین اسلامی ما اعم از شهرها و روستاها را در برگرفت.
تجاوز عراق به ایران که در۳۱ شهریور ۱۳۵۹(سپتامبر ۱۹۸۰)، آغاز شد و به مدت ۸ سال ادامه یافت، طولانی ترین و بی سابقه ترین جنگ متعارف قرن حاضر به شمار می رود، چرا که جنگ جهانی اول و دوم مدتی کمتر از هشت سال ادامه یافتند و جنگ های دیگر، مانند جنگ ویتنام شمالی و جنوبی نیز به عنوان یک جنگ متعارف همانند جنگ ایران و عراق شناخته نشده است. تاریخ از هشت سال جنگ برای ایران، شرف و آزادگی و مقاومت و ایمان به خدا را در صفحات خود ثبت کرد، اما از متجاوز و متحدان او که طی هشت سال او را یاری و تشویق کردند، جز به زشتی یاد نخواهد کرد.
امام خمینی قدس سره فرمودند: هر روز ما در جنگ برکاتی داشته‌ایم که در همه صحنه‌ها از آن بهره جسته‌ایم. ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده‌ایم ما مظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نموده‌ایم. ما در جنگ پرده از چهره تزویر جهان‌خواران کنار زده‌ایم. ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناخته‌ایم. ما در جنگ به این نتیجه رسیدیم که باید روی پای خودمان بایستیم. ما در جنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شکستیم. ما در جنگ ریشه‌های انقلاب پربار اسلامی‌مان را محکم کردیم. ما در جنگ حس برادری و وطن‌دوستی را در نهاد یکایک مردم مان باور کردیم. ما در جنگ به مردم جهان و خصوصا مردم منطقه نشان دادیم که علیه تمامی قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها می‌توان سالیان سال دفاع کرد. (منشور روحانیت – اسفند ۶۷)

بخش چهارم : بعد از جنگ

جنگ با تمام فراز و فرودهای فراوانی که در طول هشت سال دفاع مقدس داشت .به اتش بس ختم شد. این آتش بس در هاله ای از ابهام قراردارد. تکلیف بندهای قعطنامه ۵۹۸ چه شد.؟ کدام یک از بندهای قعطنامه بطوری جدی پیگیری شد. این دفاع مقدس ازشروع تهاجم دشمن تا مقاومت و تنبه متجاوز های در طول هشت سال بیش از ۹۰ عملیات کوچک وبزرگ را در خود جای داده است.تلخی ها وشیرنی های بسیاری را در یاد ها زنده می کند.
هر چند شروع جنگ تلخ بود. اما این تلخی شیرینی را به این مردم هدیه داد وکه در حالت عادی برای رسیدن به آنها باید قرنها تلاش کرد.
برپایه فرمایش حضرت امام خمینی قدس سره که فرموند جنگ تا پایان رفع فتنه بنابراین ما نمی توانیم پایانی برای جنگ (دفاع مقدس)تصور کنیم.امام فرموند جنگ نعمت است.اثار این برکت نعمت شیرنیی ان همان آغاز جنگ(دفاع مقدس) است نه با پذیرش قعطنامه.چرا که علیرغم پیروزی قاطع رزمندگان اسلام(جمهوری اسلامی ایران)این پیروزی به ذائقه رزمندگان اسلام وملت ایران خوش وشیرین نیامد. زیرا حضرت امام خمینی(ره) پذیرش قعطنامه را به جام زهر و تلختر از ان تعبیر کردند.
و در قستمی دیگر ازسخنان خود خطاب به رزمندگان می فرماید«فرزندان انقلابی ام، ای کسانی که لحظه ای حاضر نیستید که از غرور مقدستان دست بردارید، شما بدانید که لحظه لحظه عمر من در راه عشق مقدس خدمت به شما می گذرد. می دانم که به شما سخت می گذرد، ولی مگر به پدر پیر شما سخت نمی گذرد؟ می دانم که شهادت شیرینتر از عسل در پیش شماست، مگر برای این خادم تان اینگونه نیست؟ ولی تحمل کنید که خدا با صابران است.»درحالی که شروع جنگ وادامه ان را نعمت تلقی کردند.رزمندگانی که در طول دفاع مقدس حضور داشتند.به غیر تکلیف شرعی واحساس مسئولیتی که نسبت به دفاع مقدس داشتند.بعداز رضای خدا دوست داشتند رهبر و مولای آنها پایان دفاع مقدس را شیرین تلقی کرده تا آنها به این شیرنیی افتخار کنند.درضمن دفاع مقدس نه درجنگ بلکه درتمام عرصه های درون انقلاب خودرا نشان داد.حتی در عرصه های امروز کشور خودنمایی می کند.
حتی حضرت امام(ره)3/12/1367 هفت ماه بعد از پذیرش قعطنامهدرجمع طلاب می فرمایید. جنگ ما جنگ حق وباطل بود. وتمام شدنی نیست ،جنگ ماجنگ فقروغنا بود.جنگ ما جنگ ایمان ورذالت بود واین جنگ از آدم تا ختم زندگی وجود دارد.
آیا با بیان این گفتار می شود پایانی برای دفاع مقدس را تصور کرد؟که برآن اساس بزرگ داشتی گرفت؟« هدف از نامگذاری روزها و هفته‌های خاص، بزرگداشت ارزش‌ها و شناسایی پیوندهای دینی، ملی، فرهنگی، علمی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در جامعه است که منجر به نوعی همکاری عمومی می‌شود.»ولی آغاز آن را چرا؟می شود به عنوان اولین گام  

 

برای دفاع از هرچه که بدست آورده ای جشن گرفت.
بقول شهید چمران وقتی شیپور جنگ نواخته می شود مرد از نامرد مشخص می شود.
نام گذری هفته اول شروع رسمی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران یعنی از ۳۱شهریورلغایت۶ مهرماه به نام هفته دفاع مقدس به دلایل ذیل بهترین زمان می باشد.و ازچند منظر قابل توجه است.
۱-اطاعت وفرمان پذیری از یک مجتعد دینی تحت عنوان ولایت مطلقه فقیه.
۲-ایجاد فضای امن براجرائی شدن شعارهای انقلاب در عرضه های داخلی وخارجی کشور
۳-ثبیت انقلاب اسلامی وفراهم شدن زمینه های صدور آن.
۴-پلایش عناصر ضد انقلاب از عناصر انقلابی.
۵-ظهور ورشد روحیه استقامت،وحدت وپایداری در تمام سطوح جامعه ایرانی.
۶-اعتماد به جوانان وظهور نخبگان جدید در اداره جنگ.درتمامی سطوح
۷-رشد مهندسی دفاعی درفالب جهاد.
حضرت امام رحمت الله علیه می فرمائید لازم است ملت شریف ایران عموما وخصوصا دولتمردان وگویندگان ونویسندگان وشاعران وهنرمندان ازاین قشرهای فداکار هریک به سهم خود قدردانی نمایند ومراحل مختلف پیروزی این حماسه آفرینان را با گفتارونوشتار وکردار خود در معرض نمایش گذارند.ودر محافل\”هفته جنگ\”فواید ونتایج وپیامدهای آن را برشمارند ،و روح شجاع این رزمندگان بزرگ را هرچه بیشتر تقویت کنند. این نگاه حضرت امام به هفته دفاع مقدس است .

مراسم شیرخوارگان

مراسم شیرخوارگان حسینی شهر اندیمشک در هیئت بیت الاحزان زهرا (س) در منزل فریدون حسنوند استاندار بوشهر در اندیمشک برگزار شد.

این مراسم با مداحی خانم بحرانی مداح بوشهری نوحه "لالایی" سریال مختارنامه برگزار شد.

عکس: هادی گودرزی

تصاویر اجرای مداحی حسین فخری 

 

تماس بامن

جناب حاج حبیب زبیدی  ام جریده با این حقیر تماس بگیرید  

[e-mail]